Bizimle büyüyen albümler kategorisindeki yerini on yıldır koruyan, Stereophonics’ten Language.Sex.Violence.Other? ve onun albüm kapağındaki rengarenk çizgileri eşliğinde tombul bira şişelerimizi kapıyoruz.

Alternatif rock’ın bir güneş gibi tepelerin ardından doğduğu 1997 yılında kuruldu Stereophonics. Grup, beş tanesi İngiltere’de listelerin en başını görmüş sekiz albüm yayınladı. Bu başarı Stereophonics’in hitap etmek istediği kitleyi ne kadar iyi tanıdığının ufak bir emaresi sadece. Şarkılarında kullandığı kah naif kah agresif tavrın dozunu ustalıkla ayarlayan Stereophonics, çoğumuzun ufkunu açtığı senelerde bize omuz verdi, destek oldu.

​

“Bildiğiniz İngiltere indie rock’ını size soğuk birada bekletilmiş bir vokalle servis edeceğiz.” diyerek yola çıkan Stereophonics, her daim “İngiltere’nin sesi nasıldır?” diye soranlara cevap oldu. Böyle bir sorunun cevabı olmak gruba inanılmaz başarıları beraberinde getirdi. Sene 2005 idi ve Language.Sex.Violence.Other?’dan Dakota dünya çapında 9 milyon kopya satmış, bir o kadar da tombul şişe açtırmıştı. Stereophonics’in canlı performansları dilden dile bir efsane olarak yayılıyordu. Adadan çıkan bir otoriteydi artık grup.

Beşinci albümü Language.Sex.Violence.Other?’ı yayınladığında Stereophonics, başarısını pekiştirme zamanıydı. Grup, yepyeni davulcusu Javier Weyler’ı halka tanıtıyordu bu albümle. Yer gök Dakota diye inliyordu. Çocuklarının ismini Dakota koyanların sayısı gün geçtikçe artıyordu İngiltere’de. Aynı yıl grup, Hyde Park’ta gerçekleştirilen Live 8’te tarihlerinin en kalabalık konserini verdi.

Language.Sex.Violence.Other?’da Stereophonics, agresif yüzünü gösterdi. Doorman ve Brother, grubun sert olabileceğini tüm dünyaya duyurdu. Dakota zaten Dakota’ydı. Herkes o şarkının peşindeydi. About.com’un ağır ağabeysi James Masterton bile Dakota’yı övüyordu.

Language.Sex.Violence.Other?’da tek kelime şarkı isimlerinden şaşmayan Stereophonics, Dakota’nın ardından yavaşça kucağımıza Rewind’ı bırakıyor. Kelly Jones’un sesi derinlerden geliyor ve bize bir tombul şişe bira daha açmamız gerektiğini fısıldıyor. Davullar kalbimizi sıkıştırırken, kendimizi yeniden lise aşkımız için hüzünlenirken buluyoruz. Efkarın yeterli dozuna ulaştığına inanan Stereophonics, klasik bir alternatif rock şarkısının ihtiyacı olan her şeye sahip Pedalpusher’a başlıyor. Yavaş yavaş yükselen ritim, ihtiyacınız olan gazı size vermeye yemin ediyor.

Kadınlara saygıda kusur etmeyen Stereophonics, Girl ile genele hitap ediyor. Ama unutmayın, Duman yıllar önce bu numarayı Hatun ile yapmıştı. Elektronik müziği ucundan koklatan Lolita, kendine has atmosferinde karşılıyor bizi Girl’ün ardından. Kelly Jones’un sesi her şarkıda evrim geçiriyor.

Stereophonics, Language.Sex.Violence.Other?’a veda etmek için Feel’i seçiyor. Bu albümü ona yaptıran duygularını bir sepette servis ediyor ve albümü özetliyor. Biz ise Language.Sex.Violence.Other? biterken tombul şişelerimizi yavaşça havaya kaldırıyoruz.