Belli bir müzik türüne bağlı olmanın sıkıcılığını üzerinden çıkarmış gruplarımızdan Baba Zula, insanı köklerinden tutup dans ettiren albümü 34 Oto Sanayi’yi yayınladı.
Çok acayip bir dönemde yaşıyoruz. Gündeminden tutun, insanına kadar her şeyiyle bambaşka bir memleketiz biz. Bizim tarihimiz geniş, ülkümüz bol, birbirine düşürülen vatandaşlarımız sayısız, hakaret eden devlet büyükleri sınırsız… Eğer bir gidişatta terslik varsa bu duruma ilk ses çıkaran müzisyenler olmalı. Onlar bize anlatmalı, bambaşka bir dünya nasıl mümkün diye. Paranın, seviyesizliğin ve otoriteden korkunun sazı eline aldığı müzik piyasamızda bu durumda bizim için hep bir hayal. Çok şükür bazı gruplarımız var ki, bu hayali biraz olsun gerçeğe yaklaştırmaya çalışıyor. Baba Zula, bu hayal-gerçek ayrımında emek işçisi olarak çalışan gruplardan bir tanesi.
1996’da Tabutta Röveşata filminin müziklerini yapmak için bir araya gelen grup, bu muazzam kuruluş nedeniyle dağılmadan kariyerine devam etti. Müziği para kapısı olarak görmeyen; kendini ifade etmek, topluma bir iki kelam anlatmak, sanatçı olmanın sorumluluğunu yerine getirmek için kullanan Baba Zula’nın her zaman politik bir duruşu oldu.
Omurgasız yaşamın dayanılmaz hafifliğine kendini teslim etmeyen grup, binlerce liralık konserler vermedi ama saygımızı en derinden kazandı. Saygımızın değerini bilen Baba Zula’ya bu durum yetti.
Hayatları bir adamın kontrolünde olan bir millete uyanışı müjdeliyor Baba Zula 34 Oto Sanayi’de. Sekizinci albümünde grup, sözünü sakınmama konusunda yepyeni bir seviye açmış durumda. İtaat Etme ile başlayan albüm; gözü dönmüş yobazlığa, umudumuzu güneşimizi söndürmeye çalışanlara sesleniyor. Müzikle seslenişin naifliğine bırakın kendinizi.
Diğer Baba Zula albümlerinin aksine daha az konuk sanatçı bulunan 34 Oto Sanayi, gruba sınırlarını genişletmek için geniş bir imkan veriyor. Rock’n roll’un gerektiğinde kendine geniş yer bulabildiği albüm, Baba Zula’ya hiç ters düşmeyen bir şekilde etnik öğe bolluğu yaşıyor.
Yerinizde durmanızı imkansızlaştıran 34 Oto Sanayi, Japonya’da listelerde birinci sırayı görmüş bir albüm. Gördüğü her etnikliği hemen benimsemek isteyen Japon kızlarına göbek dansını öğreten albüm, bizim için yaşadığımız baskının sesli dile getirilişi oluyor.