“Şöyle ağız tadıyla saf bir indie pop/rock albümü dinleyeyim.” diyen varsa doğru yere geldi. Bir sandaye çekin, hatta çekmeseniz de olur. Çünkü mevzu bahis albümün enerjisi, çoğu zaman oturduğunuz yerde sabit dinlenmeye uygun değil.

Avustralyalı besteci/şarkı sözü yazarı Courtney Barnett, ilk uzun metraj albümü Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’le ismi gibi uzun soluklu bir müzik macerası vadediyor.

Dertsiz tasasız, refah seviyesi yüksek ülkelerden biri olan Avustralya’da yaşamak fazlasıyla huzur verici… Ülkenin müzik sahnesine baktığımız zaman, her daim yoğun bir üretkenlik oranıyla karşılaşıyoruz. Bu üretkenlik, aynı zamanda sık sık kaliteyle buluşuyor ve sonucunda Avustralya yıllardır dünya müzik sahnesinin en seçkin ülkelerinden biri olmayı başarıyor. Özellikle son yıllarda elektronik, indie dance, indie rock janrlarında birbirinden yetenekli isimler ve bu isimlere çatı olan harika plak şirketleri sunan ülkenin yeni ihracatlarından biri de Courtney Barnett. Barnett, bugüne kadar yayınladığı üç adet EP ile “Ben geliyorum” mesajını vermeyi başarmıştı. Kimi zaman grunge’dan ilhamını alan sound ve mizah yönü kuvvetli şarkı sözleriyle çevrelenmiş şarkıları, onu Rolling Stone ve Pitchfork başta olmak üzere, önemli mecraların vitrinine çıkardı. Bu referansları, geçtiğimiz günlerde yayınlanan ilk albümünün daha da dikkat çekmesini sağladı.

Bestelerini kendi pişiren, şarkı sözlerinin altını kendi yakan ve aynı zamanda ortalama üstü bir gitarist olan Barnett, sizlere yenilikçi bir sound veya mega şairane şarkı sözleri vadetmiyor. Bunun yerine indie pop/rock adına taze bir adım atmak isteyenleri gözüne kestiriyor ve gözüne kestirdiğini elde etmesini çok iyi biliyor.

2013 çıkışlı şarkısı Avant Gardener’ın kayıtsızlığı, Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’te de sık sık karşımıza çıkıyor. Bu kayıtsız mizah anlayışını, Adam Green’in müzik karakteriyle fazlasıyla yakıştırdığımızı söyleyelim. Sadece biraz daha distortion eklemek kaydıyla tabii ki…

Albümün açılışını yapan Elevator Operator, balığın baştan koktuğunun kanıtı olarak kesik gitar riff’leri ile saatte 200 basan bir eğlence arabasının yolculuğunu başlatıyor. İlk single Pedestrian at Best, Barnett’ın kendine özgü mizah anlayışının her satırında karşımıza çıktığı şarkı sözleri ve başroldeki gitarlar ile Nirvana’ya selam çakıyor. Small Poppies’te ayağını gazdan çeken şarkıcı, tempoyu düşürürken bir yandan da kendi hatalarıyla yüzleşme seansını başlatıyor.

Yine temposu yüksek indie rock semalarına dönmemiz çok uzun sürmüyor ve Aqua Profunda! devreye giriyor. Courtney Barnett’ın en belirgin özelliği, fazlasıyla akılda kalıcı ve basit gitar melodilerini kullanmaktaki becerisi. Bu becerisini ortaya çıkaran şarkılardan biri ise Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’in en keyifli şarkılarından biri olan Dead Fox. Barnett’ın yavaş tempolu şarkılar yazmakta da yetenekli olduğunu gösteren Kim’s Caravan ise, albümün en olgun işi sayılabilir.

2015’in şu ana kadarki kısmına geri dönüp baktığımızda Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit’in ne kadar önemli bir kayıt olduğunu net bir şekilde görebiliriz. Courtney Barnett’ın ileride çok daha iyi işlerle karşımıza çıkacağında dair inancımız tam. Bu inancımızın temelinde de Sometimes I Sit And Think, And Sometimes I Just Sit yatıyor.