Bir tropik pop grubu için Palmiyeler’den daha güzel bir isim olabilir mi? Bu konuyu aramızda sıkça tartıştık. Sonuç: Olamaz

Palmiyeler’in ham meyvelerini toplamaya başladığımızda yıllardan 2015’ti. Ardından, Arctic Monkeys’in son albümü Tranquility Base Hotel & Casino’da olduğu gibi, kapak tasarımında kendi otellerini açtıkları II (Venus)’le meyveler olgunlaşmaya başladı. Psychedelic pop’a evrilen müzik sahnemizin en sefa pezevengi görünümlü grubu -bu tanımı gerçekten de iyi anlamda kullanıyoruz-, bir ya da birkaç sonraki adımında oluşacak manzaralar hakkında yola gerçekten de heyecan verici ekmek kırıntıları bırakmıştı.

Açıkçası bu kadar kısa bir zaman zarfına iki albüm sığdırabileceklerini pek tahmin etmemiştik. Yanıldık en güzel versiyonundan. Palmiyeler, tüm rahatlığıyla yeni albümü Akdeniz’i 25 Mayıs’ta yayınlayacağını gecenin 2’sinde Instagram hesabından duyurmuştu. Derine ve Kalbim Seni Arar single’larını da önden yayınlamıştı.

Nakaratında Murat Boz hissiyatı verirken, tanıdık bildik Palmiyeler riff’lerinin enfes varyasyonlarından enstantaneler sunan Derine, eli ayağı tutan bir alternatif müzik sahnesinde gayet hit olabilecek potansiyelde bir şarkıydı. Tropik ve psychedelic pop ile spaghetti western soundtrack’i arasında mekik dokuyan Kalbim Seni Arar’ı da tanıyıp sevmiştik.

Meğer single’ın ismi değilmiş Derine.

Meğer Akdeniz’de gerçekten de derine dalacakmışız.

Grubun kısa zamanda gösterdiği gelişimi en miyop göze bile uzak mesafeden sokacak kadar başarılı şarkılar albümün geri kalanında saklıymış. EP’deki hallerinden bugüne gösterdikleri enstrümantal gelişim, Akdeniz’in henüz dinlemediğiniz kalan 5 şarkısında gizli. 

Will Ferrell’ın Stranger Than Fiction’daki iç sesini ödünç alıp melodisine karşılık “O mesut geceyi” şeklinde eşlik ettiğimiz Yak Ateşi’yle açılıyor Akdeniz. Kuzey Kutbu’na bile yaz sıcaklığı getirebilecek kıvamdaki ateşin yanmasıyla, şarkı 3. dakikasından itibaren bambaşka bir boyuta evriliyor. Palmiyeler’in Akdeniz’deki gizli başrol oyuncusu üfelemeli çalgılar!

Bizim kitabımızda, iyi bir albüm alıp götürendir. Eğer dinlerken başına oturduğumuz Word dökümanından uzaklaşıyorsak, sanatçının tuğla tuğla inşa ettiği evrende yaktığı ateşin etrafında oturuyorsak, o iş olmuştur. Akdeniz’de de durum böyle.

Albümle aynı isimli şarkı… Evet, hakkında uzun ama uzun süre konuşabileceğimiz şarkı. Akdeniz, sadece Palmiyeler’in değil, aynı zamanda tür gözetmeksizin son yılların en başarılı Türkçe şarkısı. Funk ve soul evreninde nefes alıp vermeyi göze alan, ikinci yarısında ise öncül yerli isimlerin bile gelip elini sıkması gereken bir kıvama ulaşan, çok sesli vokalleri ve enstrümanların bağımsızlığını ilan etmesiyle dört dörtlük bir “jam”e evrilen şarkı, bundan yıllar sonra yayınlanması muhtemel “2000’ler Türk Rock’ı” toplamalarına layık.

Palmiyeler’in Selvi Boylum Al Yazmalım’daki İlyas’ın kamyonuna binip yoluna devam ederken teybe Cahit Berkay’ın tema şarkısını attığı bir ballad’ı da var, adı Sıcak Günler Geri Geldi.

FOİŞT, yani Fade Out’a İnanan Şarkılar Topluluğu Akdeniz’de, Palmiyeler’in “catchy” şarkı yazma konusunda yazdığı tezlerden bir diğeri ise Rüzgar, Deniz. Türkiye’de grup müziğinin “Vokali assolist gibi ön plana alan” prodüksiyon tematiğine bir tepki olarak doğan Palmiyeler, hem müziğindeki zahmetsiz cool’luğu ve hem de yazının en başında iyi anlamda söylediğimiz sefa pezevengindan hallice rahatlıktaki duruşunun arka planında dersine o kadar iyi çalışmış ki…

Tıpkı albümle aynı isimli şarkı gibi fazla iyi olan Gün Doğmadan Gel, Akdeniz’in kapanışını yaparken 6.5 dakikalık apayrı bir evrenin kapılarını açıyor. Enstrümanların uygun adım yürüyüşü, önlü arkalı vokallerin el eldiven uyumu ve üflemelilerle Parliament Sinema Kulübü Pazar Gecesi Sineması intro’su atmosferi yayan, albümün moduna yakışır bir Grand Finale.

Yarın yayınlanacak yeni Palmiyeler albümü Akdeniz’le, II (Venus)’te olgunlaşan meyveler artık olmuş durumdalar, Akdeniz ikliminde sizlerle buluşmayı bekliyorlar. Keyfini çıkarın!