1911 doğumlu bir ustadan bahsetmek istiyorum.
Bence kendisi davul ve müzik sevgisinin ete kemiğe ve ruha bürünmüş hali.
Davullara yaklaşımı, çalışı, tavırları, gülümsemesi ve harika müzisyenliği Papa Jo Jones’u gerçekten de ölümsüz bir sanatçı, üstat haline getiriyor.

Gençliğinde tap dansçısı ve davulcu olarak başladığı kariyerinin sonu olan 1985 yılına kadar harika eserlere eşlik etmiş, onları daha da harika bir hale getirmiştir.

Jo Jones, Count Basie, Art Blakey, Coleman Hawkins, Roy Eldridge, Ella Fitzgerald, Oscar Peterson gibi roket isimlerle birlikte çalışmış ve anılmıştır. Fakat kendisini davul dünyasında zirvelere taşıyan şey birlikte çaldığı müzisyenler kadar davulda kullandığı hi-hat ve kik tekniğiydi. Ayrıca davul dünyasında ‘fırça’nın kabul görmesi ve yayılması da sayesinde olmuştur.

İşin ilginç tarafı davul çalarken bu kadar sevimli görünen abimiz, müzik konusunda tam bir tersoymuş. Hatta sevimsiz davul filmi Whiplash’te de anlatılan hikaye kendisine aittir. Hikayede genç Charlie Parker mal mal tavırlar sergileyince, Papa Jo Jones’un tepesi atar ve Parker’ın kafasına zil fırlatır… Artık zil isabet etti mi, yoksa etmedi mi bilemiyorum ama Charlie Parker bu olaydan sonra dünyanın en iyi saksafon ustalarından biri olur.

Papa Jo Jones, kendisinden sonra gelecek olan Buddy Rich, Kenny Clarke, Roy Haynes, Max Roach, ve Louie Bellson gibi her biri davul dünyasının efsanesi olan isimlere de ilham kaynağı olmuştur.

Hala da videoları binlerce genç müzisyeni etkisi altına almakta. Hala çaldığı sololar, yüzündeki mutlu gülümseme ve müzik sevgisini yansıtan tavırlarıyla bir çok insanın kalbini ısıtmaktadır.

Bir de şöyle bir çalma listesi bırakıyorum. Amirimin işlerini dinlemek isterseniz:

Çok yaşa Papa Jo Jones, hayırlı olsun, ölümsüzlüğün sırrını bulmuşsun.

kaan sezyum