Yakın zamanın beğenilen albüm kapaklarının ardındaki 15 tasarımcı gelmiş geçmiş en iyi albüm kapağı için tercihlerini söyledi, The Guardian’dan Dave Simpson da bunları bir araya getirdi. Sonuç olarak şöyle bir liste oluştu:
The Beatles – The White Album (1968)
Richard Hamilton’ın bu tasarımı, David Bowie’nin Heathen, Reality, The Next Day ve Blackstar albüm kapaklarının tasarımcısı Jonathan Barnbrook’un seçimi. Barnbrook, seçimini şöyle açıklıyor: “Tasarımı o ana dair bir şey olarak düşünüyoruz, ama müzik değişmezken insanların ona karşı hisleri ve onunla kurduğu ilişki değişebiliyor. Kapak da bunun bir yansıması. Avangart bir fikri ana akıma taşıyor – kapak, üzerine istediğinizi yansıtabileceğiniz boş bir sayfa.”
Grateful Dead – Aoxomoxoa (1969)
Rick Griffin’in bu tasarımı, uçuk kaçık kapaklarıyla tanınan Roger Dean’in seçimi. Dean, seçimini şöyle açıklıyor: “Harflerin kullanımını tamamen değiştirmişti ama yine de okunabiliyordu. Sanki bambaşka bir dünyadan gelmiş gibiydi. Bize sanki bütün kuralların palavradan ibaret olduğunu, istediğimiz her şeyi yapabileceğimizi söylüyordu.”
Kraftwerk – Autobahn (1974)
Joy Division’a yaptığı işlerle tanınan Peter Saville’in seçimi. Saville bu kapağı; zamansızlığı, kendisini gerçekten Avrupa’da bir otobanda, katedrallerin, köylerin, gökdelenlerin yanından geçiyormuş gibi hissettirdiği ve göstergebilim konusunda ona ilk dersi verdiği için seçtiğini söylüyor.
Hawkwind – In Search of Space (1971)
Barney Bubbles’ın tasarımı, Duran Duran ve Simple Minds’ın albümlerini tasarlayan Malcolm Garrett’ın seçimi. Garrett, geometrik şekillerden ve renklerden ilham aldığını, kapağın kartalı andırır şekilde açılabiliyor olmasının onu büyülediğini söylüyor.
Iggy Pop – Lust For Life (1977)
Vaughan Oliver’ın seçimi, Andy Kent’in fotoğrafladığı bu Iggy Pop portresinden oluşan kapak. Oliver, bu tercihini kapağın hem Lust For Life’ın içindeki şarkılarla hem de Iggy Pop’un o dönemki hayatıyla kontrast yaratan naif ve basit yapısıyla açıklıyor.
Pixies – Doolittle (1989)
Elbow’un Asleep In The Back albümünün kapağını tasarlayan Tash Willcocks’un seçimi, Simon Larbalestier’nin fotoğrafıyla Vaughan Oliver’ın tasarımının tipografiyle olan birleşimi. Willcocks, albüm kapağını görür görmez “İşte böyle bir şey yapmak istiyorum.” diye düşündüğünü, bu tasarımın ona kendisi gibi olmakla ilgili ilham verdiğini söylüyor.
Rammellzee Vs K-Rob – Beat Bop (1983)
Blur’ün The Magic Whip’ini tasarlayan Tony Hung’un seçimi, Jean-Michel Basquiat imzası taşıyor. Hung, yalnızca bir boya çubuğuyla kullanılarak hayat dolu ve içgüdüsel bir işin ortaya çıkmış olmasından çok etkilendiğini belirtiyor.
Joy Division – Unknown Pleasures (1979)
Peter Saville’in bu tasarımı, Royal Blood’ın ilk albümünün kapağını tasarlayan Dan Hillier’nin seçimi. Hillier kapağı 2001: A Space Odyssey’e benzetirken özellikle onun gizemli, karanlık ve lakonik yapısından etkilendiğini vurguluyor.
Led Zeppelin – Houses of the Holy (1973)
Decemberists, Weezer ve Laura Veirs ile çalışan Carson Ellis; bu kapağı tuhaf, zamansız ve ikonik olduğu, bir de içinde yaşadığımız sosyal tabularla öteki dünyalardan gelen fantastik ögeleri başarıyla bir araya getirdiği için seçtiğini belirtiyor.
Miles Davis – Tutu (1986)
Beastie Boys, Public Enemy ve Jay Z gibi isimlerle çalışan Cey Adams, Irving Penn’in bu fotoğrafını seçmiş. Bu seçimini de şu sözlerle açıklıyor: “Bir sanatçının üzerinde adının yazmadığı bir albüm kapağı olması beni çok etkilemişti, Miles Davis o kadar popülerdi ki bu mümkün olabiliyordu. Yüzünün çizgileri kariyerinde o noktaya gelene kadarki yolculuğunu yansıtırken ne kadar emek harcadığını da bizlerin yüzüne vuruyordu. Bu yoğun, güzel bakış beni albüme bağladı.”
Parliament – Motor Booty Affair (1978)
Joe Buckingham, Overton Loyd’un bu artwork’ünü basitliği, yaratıcılığı ve katılığı için sevdiğini söylüyor.
Marvin Gaye – Here, My Dear (1978)
Lil Wayne’den The Rolling Stones’a kadar yaptığı farklı işlerle Grammy adaylığı bulunan Scott Sandler, Michael Bryan’ın bu tasarımını hem Gaye’in Anna Gordy’yle yaşadığı boşanma sürecini anlatan şarkılarla dolu albümün ruhunu yansıttığı, hem de o sıradaki kafa yapısıyla ilgili oldukça iyi bir fikir verdiği için seçtiğini söylüyor.
U2 – Boy (1980)
Prodigy için yaptığı tasarımlarla adını duyuran Alison Fielding, U2’nun albümü ilk aldığında kapağa saatlerce baktığını ve fotoğrafın Mona Lisa’msı bir hali olduğunu, masumiyeti mi yoksa daha karanlık bir şeyleri mi temsil ettiğini sorgulattığını söylüyor.
Björk – Homogenic (1997)
Rochelle Nembhard, Alexander McQueen’in tasarladığı bu kapağı seçmesini şöyle açıklıyor: “Zamansız bir Afrika ve Asya füzyonu gibi. Bu yüzden Björk’ün bütün albüm kapaklarını çok seviyorum, hepsi onun bir yanını yansıtıyor. Albümün kapağı çok önemli çünkü müziğin resmini, görsel kısmını oluşturuyor. Tek boyutlu bir imgeden çok daha fazlası olmalı.”
Scritti Politti – Work In Progress EP (1979)
Arctic Monkeys, Franz Ferdinand ve Hot Chip gibi gruplarla çalışan Matthew Cooper bu seçimini, EP kapağının kalem kalem maliyeti içermesi ve bütün yaratma sürecini gizemsizleştirmesiyle açıklıyor.