The Hollywood Reporter’ın haftalık güzelliği yuvarlak masa sohbetlerinde bu hafta, Akademi Ödülleri’nde Oscar’a aday olan veya olmasa da olması gereken birbirinden yetenekli kadınlar toplandı.

Natalie Portman (Jackie), Amy Adams (Arrival), Annette Bening (20th Century Women), Emma Stone (La La Land), Isabelle Huppert (Elle), Naomie Harris (Moonlight) ve Taraji P. Henson (Hidden Figures) tatlı tatlı sohbet edip favori performanslarından, sinema endüstrisinden, anılarından, tiyatro veya sinema tercihlerinden, sinema endüstrisinde siyahi kadınların yerinden ve daha birçok şeyden bahsediyorlar. The Hollywood Reporter’ın baş editörü Stephen Galloway moderatörlüğünde toplanan masada oldukça koyu bir sohbet hakim.

Tamı tamına 52 dakika süren videoyu tabii ki buradan izleyebilirsiniz, biz de yuvarlak masada sorulan ilk soruyu ve cevaplarını yazıp bir girizgah yapalım, isterseniz gerisini de izlersiniz dedik.

Galloway’in ilk sorusu: “Eğer bir zaman kapsülünüz olsa ve ona sadece 1 performans koyabilecek olsanız neyi seçerdiniz?”

Taraji P. Henson, başrolllerinde Tom Hanks ve Denzel Washington’ın yer aldığı 1993 yapımı Philadelphia filmini seçiyor, “Çünkü bugün dünyada ne oluyorsa ta o zamandan bunu yansıtan bir filmdi. Madem zaman kapsülünden bahsediyoruz ve biz olmayacağız, o zaman insanların bizim böyle bir problemle başa çıkmaya çalıştığımızı bilmesi gerek.”

Naomi Harris ise iflah olmaz bir romantik olduğunu öne sürerek favorisinin 1966 yapımı Sound of the Music olduğunu; çünkü ne durumda olursa olsun filmin kendisini daha iyi hissettirdiğini söylerken Amy Adams da ona katılıp Sound of the Music’in insanlık hakkında çok farklı ve sevgi dolu ifadeleri olduğunu ekliyor.

Annette Bening ise Ingmar Bergman’ın 1966 yapımı Persona’sını, izlediği ilk ciddi film olduğu için seçtiğini, filmin yapımının, karakterlerin performanslarının ve güzelliklerinin üzerinde çok büyük bir etki bıraktığından bahsediyor.

Natalie Portman ise Breaking the Waves’te Emily Watson’ın performansına hayran kaldığını, çünkü karakterin Tanrı, kendisi ve cinselliğiyle ilişkisinin çok insani ve ilginç olduğunu düşünüyor.

Isabelle Huppert ise Some Came Running‘de Shirley Maclaine’in performansının çok etkili olduğunu söylüyor.

Emma Watson ise Planes, Trains and Automobiles’ı gerçekten anladığı ilk film olduğu için ve hayatını değiştirdiği için seçtiğini söylüyor. Filmi izlerken John Candy’nin durumunun hem kalbinizi kırdığını hem de güldürdüğünü ve bu ikisini çok güzel bir şekilde yaptığını düşündüğü için şu sözleriyle bitiriyor: “Çünkü komedi, benim için her şeyi ifade ediyor. Her şeyi kafasında tutan, duyarlı ve kaygılı bir çocukken komedi izleyerek hayatımı değiştirdim ve şu an yaptığım şey için yolum açıldı.”

Sahne korkularından, ilk tecrübelerinden ve tecrübesizliklerinden, ilhamlarından Akademi Ödülleri töreninde şarkı söylemenin ağırlığına kadar bahsedilirken siz de o masada oturup sohbet ediyormuşsunuz gibi samimi bir havası olan videonun tamamını buraya koyuyoruz; onlar konuştukça, biz de izledikçe her birini daha çok seveceksiniz.

Yuvarlak masa, önümüzdeki ay da senaryo yazarları ve prodükterleri aynı masada toplayacak, merakla bekliyoruz.