Aslında yukarıda gördüğünüz başlık da bir nevi clickbait…

Bizim de kimi zaman başvurduğumuz bir yöntem; daha doğrusu kimi zaman başvurmak zorunda kaldığımız bir yöntem.

Peki ama neden? Yüksek trafik sağlayıp, bu durumu avantaja çevirip, dünyanın parasını mı kazanıyoruz? Hayır.

2013 yılının başlarında başladığımız Play Tuşu hikayesi, ilk etapta tamamıyla müzik ağırlıklıydı. “X’ten yeni albüm müjdesi”, “Y, yeni albümünden ilk videoyu yayınladı” gibi metinler kullanmayı da kesinlikle istemiyorduk. Sonuçta sokaktan çevirdiğimiz Metin abi veya Ayşe teyzeye, “Bak şöyle bir grup var, şu isimli bir albüm yayınlayacak, bunun için bir paylaşım metni yaz.” dediğimizde aşağı yukarı aynı metinler çıkacaktır.

Neredeyse ilk 1 senemizin tamamını, en bağımsız grubundan orta karar bilinen DJ/prodüktörüne isimlerin haberlerini yaparak geçirdik. Pitchfork’ta da okuduğumuz haberleri, kendi yorumumuzu katarak yazmaya çalıştık. Günün sonunda “E bu haberi NME’den görüp yazmışsınız, Pitchfork’tan görüp paylaşmışsınız.” gibi yorumlar da geliyordu. Canım arkadaşım, grup ve DJ’lerin haberlerinin henüz yayınlanmadan paylaşıldığı bir Türk haber ajansı vardı da biz mi faydalanmadık? Haliyle bizim de haberlere ulaşabileceğimiz kaynaklar, hali hazırda sürekli takip ettiğimiz yabancı web siteleriydi. Bu kaynaklardan aldığımız haberleri, mümkün olduğunca “kendimizleştirerek” paylaşmaya çalıştık ve kendi alanımızda en çok hit alan web sitesi olmayı başardık.

Bir grubun albüm haberini, bir yönetmenin film haberini; eğer Arctic Monkeys, Nicolas Jaar, Radiohead, Foals, Daft Punk, David Lynch, Tim Burton, Michael Haneke, Hayao Miyazaki kıvamında değilse; “X’ten yeni albüm, Y’den yeni film” şeklinde verdiğimizde insanlar maalesef okumuyordu. Okumak bir yana, habere tıklamıyordu bile. Sonuçta herkesin sonsuzca araştırma, öğrenme isteği/alışkanlığı olmasını da bekleyemeyiz.

Günün sonunda kendi adımıza gerçekten beğendiğimiz, severek izlediğimiz, dinlediğimiz, okuduğumuz ve insanların da severek izleyeceğini, dinleyeceğini, okuyacağını düşündüğümüz isimlerin haberlerini paylaşmaya çalışıyorduk. Ancak o kadar özenerek yazdığınız bir haberi, dinlemeye/izlemeye değer bir sanatçının üretimini, uzun uzun yazdığınız bir albüm kritiğini toplamda 12 kişinin okuduğunu görmek gerçekten kalp kırıcı klasmanda bir durum…

Sonucunda tık almaktan ziyade, içerikleri paylaşırken daha çok kişinin o albümle, filmle, yönetmenle, fikirle, şarkıyla, videoyla tanışması için kimi zaman abartılı tanımlar kullandık. O abartılı tanımlar, normalde 12 kişinin okuduğu/gördüğü bir içeriğin yüzlerce kişiye ulaşmasını sağladı. Sonuçta yaptığımız şey kimi zaman dışarıdan Posta gazetesi kıvamında sanılsa da, en azından içine girildiğinde birer cümle ve fotoğrafın yer aldığı çöp içerikler sunmadık. İçeriğe o abartı başlık/metin sayesinde giren ve yönetmen/grup/sanatçı hakkında fikri olmayan yüzlerce kişiden 10-20’si, belki de o yönetmen/grupla tanışıp sevmiş olsa ne güzel olurdu değil mi?

Mesela bir basit örnek: “Nilüfer Yanya’yı da amma abarttınız.”

Hayır canım arkadaşım abartmadık. Senin zevkine uygun olmayabilir, ancak -sen kaale almasan da- dünyanın önde gelen müzik medya kuruluşları, son 1 yıldır Nilüfer Yanya’nın şarkılarından ve kendisinden benzer tonda bahsetmektedir. Yakın zamanda da Perfume Genuis’la beraber The xx konserlerinin açılış ismi olmayı başarmıştır. Ayrıca Türkiye’deki ilk ve yakında gerçekleşecek ikinci konserine aracı bir web sitesi olarak, sanatçının daha çok insanla buluşmasını sağlamak gibi bir isteğimiz olmasından doğal ne olabilir ki? İki tane Nilüfer Yanya konseri düzenleyip köşeyi dönecek halimiz de pek yok gibi? Sizce? Keşke dönseydik yahu. 🙂

İşte Play Tuşu, tam da bu sebeplerden clickbait başlık atar. Daha çok insan -belki de bilmediği- yeni filmlerle, şarkılarla buluşabilsin diye. Milyonlarca hite sahip olma amacı taşımaz, o hitlere ulaşıp da dev paralar kazanmaz.

Bu clickbait’lere hiç gereksinimimizin kalmadığı, insanların daha çok merak edip okuduğu yarınlara en kısa zamanda ulaşmak dileğiyle…