Geçtiğimiz günlerde vizyona giren Climax ile geleneksel ve de hararetli Dost Meclislerinde Gaspar Noé Meze Edilmesi Günleri de resmen başladı.
Filmi izleyenler, filmi henüz izlemeyenler, filmi izleyip şirazesi kayanlar, filmi izleyip çekim planlarına ilan-ı aşk edenler, bu hakkını hdfilmcehennemi’ne bırakacaklar vs…
Mevzu, Climax şerefine Gaspar Noé’nin bizzat açıkladığı, kendisine, projelerine ilham veren 7 şeyi sizlerle paylaşmak. Hem de kendi ağzından…
Haydi başlayalım.
1. 2001: A Space Odyssey
“Bir sinema deneyimden çok daha öte olan bu şahesere tüm hayatım boyunca takıntılıydım. Filmi ilk kez 7 yaşında Buenos Aires’te dev bir sinema salonunda izledim, o zamandan beri de her yıl tekrar tekrar izledim. Nice yılbaşı gecesini CD’den, DVD’den, VHS’den 2001: A Space Odyssey izleyerek geçirdim.”
2. Pierre Molinier
“Fransız fotoğrafçı ve ressam Pierre Molinier… Fransız sürrealizm akımının içinde yer almak isteyen, ama her daim bu akıma dahil olanları korkutmayı başaran bir çılgın. İntihar edeceği günü planlayıp, açıklayıp, ardından da tam o tarihte bu kararını gerçekleştirecek, gerçekleştirirken de ardında “Beni bulduğunuzda umarım oda temizdir” notunu bırakacak kadar çılgın biri…”
3. Koji Wakamatsu
“Fassbinder, Almanya’da ne ise, 60’lar ve 70’lerde de Japon yönetmen Koji Wakamatsu Japonya’da oydu. Eski bir Yakuza olan Wakamatsu, Tokyo’da mafya himayesindeki red light district’lerde çekilen filmlerde mekan sorumlusu olarak kariyerine başladı. Ardından da Japonya’nın o güne kadar çekilmiş en erotik ve siyasi içeriği en yoğun filmlerini yönetti. Favori Wakamatsu filmim The Embryo Hunts in Secret.”
4. Luis Buñuel
“Bence, rüyaların veya kabusların dilini beyaz perdeye taşıyan iki şaheser var. Biri, Dalí ve Buñuel ortak yapımı Un Chien Andalou. Diğeri ise David Lynch’in Eraserhead’i. Un Chien Andalou, neredeyse 90 yıl evvel çekilmesine rağmen, tekrar tekrar izlediğim bir film. Zamanının, hatta zamanımızın o kadar ötesinde ki… Keşke Buñuel’le tanışabilseydim. Bana göre en eğlenceli kara mizah yeteneğine sahip insan/sanatçı. Bugünlerde sadece Todd Solondz, beni Buñuel kadar güldürebiliyor.”
5. Travis Bickle
Eğer bir film karakteri olabilseydim, bu karakter kesinlikle Travis Bickle olurdu. Robert De Niro, beyaz perdede gördüğüm en sempatik insan. Hayatımdaki en büyük pişmanlıklardan biri de saçımın olduğu zamanlarda Bickle’ıın mohawk modelinden yaptırmamam. Stanley Kubrick, bana filmlerin dilini sevmeyi öğretti, Martin Scorsese ise oyuncuları sevmeyi… Raging Bull, en sevdiğim erkek oyuncu performansını barındırıyor.”
6. Le Professeur Choron (Georges Bernier)
20. yüzyıl Fransız erkekleri arasından favorim, komedyen ve mizah ustası Le Professeur Choron. Orduda görev almasının ardından, Fransa’nın en sert, eğlenceli ve anarşist dergisi olan Hara-Kiri’nin direktörlüğünü üstlendi. Yaratıcı, özgür bir adam ve Fransa’da bir ikon. Ne yazık ki ülke dışında pek tanınmıyor.”
7. Jorge De La Vega
“Çok genç yaşta hayatını kaybeden inanılmaz bir ressam ve bir figür… Arjantin pop sanatında en üst düzeydeydi, inanılmaz tatlı bir şarkıcı ve besteciydi, ayrıca babamın en iyi arkadaşı ve benim de vaftiz babamdı. O ve babam Luis Felipe Noé, 60’larda Arjantin sanat dünyasının vahşi The Beatles’ıydı. Sonrasında eğlencenin daha vahşi formlarını keşfetmek için kısa bir süreliğine New York’a taşındılar. Benim için varlığını her zaman hissettiğim, hayatımın koruyucu meleği kıvamında bir insan…”