Sinema tarihinin en özel bestecilerinden biri olan Danny Elfman, David Lynch’le birlikte hiç çalışmamış olsa da uzun yıllara dayanan dostlukları sebebiyle büyük bir üzüntü duyduğunu yazdı.

“Ne diyebilirim ki? Onun ölümü benim için kelimelerle ifade etmesi bile zor olan muazzam bir kayıp. Hala tamamen şoktayım. Aklım aniden 1977’ye, Los Angeles’ta uzun zamandır kapalı olan “Filmex” adlı bir film festivaline gitti ve arkadaşım Matthew Bright ve ben “kulaktan kulağa” Eraserhead adlı mutlaka görülmesi gereken bir yeraltı filminin gece yarısı galasını duymuştuk. Elbette gittik. Hatırladığım kadarıyla salon fena sayılmazdı ama tıklım tıklım da değildi. Neyse, film bittiğinde birçok kişi ayrıldığı için neredeyse boştu.

David, arkadaşım ve benim için bir vahiy gibiydi. O, çok etkileyiciydi… inanılmazdı… bu akıl almaz benzersizlikte, görsel olarak çarpıcı, korkutucu, komik, tamamen orijinal filme tepkimi tanımlamak için burada kaç sıfat kullanabilirim ki. O andan itibaren bu çılgın genç yönetmenin bir sonraki projesinin ne olacağını görmek için sabırsızlanıyordum. Hiçbirimizi hayal kırıklığına uğratmadı.”