Geçtiğimiz yıl hakkında methiyeler düzülen, büyük adam olacak denilen İngiliz grup Fear Of Men, indie pop hakkındaki fikirlerini beyan ettiği ilk albümü Early Fragments’la çıkageldi. Grubun, 25 dakikayı bile bulmayan sekiz şarkıyla kısa ve öz konuştuğu bu albümde Dolores O’Riordan vokallerinin, Pains Of Being Pure At Heart ve Beach Fossils gibi grupların sound’uyla kucaklaşmasına tanık oluyoruz. Jess Weiss kızımızın yalnızlık kaygısından dem vurduğu şarkı sözleri nedeniyle; “helal süt emmiş bir kısmet bulsa da rahatlasa” demekten de alıkoyamıyoruz kendimizi.

Albüm, her ne kadar ortalama üstü olsa da, Doldrums ve Green Sea gibi single’ların ardından oluşturduğu beklentinin altında ezilerek, indie pop sıradanlığının dayanılmaz hafifliğine kurban gidebiliyor. Fazla uzun boylu bir EP’yi andıran Early Fragments, grubun biraz fazla acele davrandığını düşündürüyor. Jess Weiss’in vokal performansının yıldızlı pekiyi olduğu albümde, şarkıların büyük bölümü Weiss’la aynı başarıyı gösteremeyip, kanaat notuyla geçmeyi başarıyor.

Miskin gitarlarıyla albüme sakin ama vasat bir başlangıç yapıyor Seer. The Smiths’e kadın eli değmiş gibi olan Ritual Confession’in heryerinden nostalji ve romantizm fışkırıyor. Melodik gitarların hem ana hem de babalık yaptığı Your Side ise Doldrums’un ardından ikinci sıraya oturuyor. Green Sea ve Mosaic gibi kalite kontrölü çok evvelden geçmiş şarkılar da albümdeki yerini almış.

Rehberlik hocasının yanlış yönlendirdiği parlak bir öğrenci gibi aslında Fear Of Men. Başarılı single’ların ardından, Kanine Records’un alelacele kadrosuna dahil ettiği grup, iyi şarkıların vasat olanlar yüzünden kim vurduya gittiği bir albüm yapmış. Umarız ikinci albümüyle gerçek potansiyelini gösterebilecek kadar uzun yaşar ve bizleri mahçup eder.