Bizlerin daha ziyade ‘Blower’s Daughter’ olarak tanıdığı Damien Rice’ın kariyeri, Closer filminin soundtrack’inden çok gerilere gidiyor, dramatik sahnelerin arka planından çok derine iniyor. 90’ların başında debutante dansını rock grubu Juniper ile iyi eden Rice, Milenyum’a girmeden “Tebdili mekanda ferahlık vardır” atasözünü denemek için Toskana’ya kaçtı.
Damien Rice, kendi ruhunu keşif gezisinde part time çiftçilikten arta kalan zamanlarda Chianti’den çıkan senelik sekiz milyondan fazla şaraptan nasibini aldı. Damien Rice, öğlenden önce şarap içmediğiniz takdirde kimsenin size alkolik Cemil muamelesi yapmayacağı birkaç memleketten biri olan İtalya’da sefa pezevenkliği konusunda doktora yaptı, üretkenliğine üretkenlik kattı. 2001’de memleketi İrlanda’ya dönüşü muhteşem olan Rice, Shazam edildiğinde hafif melankolik alarmı verip insanın en yakın psikoloğa yönlendirildiği şarkısı Blower’s Daughter’ı yayınladı. Müzik listelerinin Everest’ine katapultlanan Blower’s Daughter ile Closer’ın kurdelesini kesen Rice, Delicate şarkısıyla Lost’taki kıvırık a.k.a. Hurley’nin walkman’inin (Walkman! WTF?) pilini bitirdi. Medcezir’in Amerikanca’sı The O.C.’nin ilk sezonuna Cannonball ile giren Rice, One Love’da Volcano ile Türklerin kalbini lav akıtır gibi ısıttı.
2002’deki ilk stüdyo albümü ‘O’ (Ooooo gibi) ve 2006’daki ikinci stüdyo albümü ‘9’dan (Dokuz) sonra bir albüm isminde ilk defa tamlamaya yönelen Damien Rice, 3 Kasım’da ‘My Favourite Faded Fantasy’i yayınladı. Şarkı sözlerinde mesaj vermek ya da caka satmaktansa, “Sanat için sanat” yoluna baş koyan Rice, son albümünü ruh çağırma seansına çeviriyor ve bedeninde Jeff Buckley’i misafir ediyor. ‘My Favourite Faded Fantasy’de Doctor Who’culuk oynayarak pop’un birkaç çağı ziyaret edilip kinik sözlerden uzak folk tercih edilmiş. Albüme bir tutam rock ‘n roll ile başarılı çoğu hitin mayası drama da itinayla karıştırılarak kazanan formülden uzak durulmamış.
8 yıl aradan sonra yalnızca 8 şarkıdan oluştuğu için başta kısa bir hayal kırıklığına sebebiyet veren albümüyle Damien Rice, şarkıların 50 dakikaya tekabül ettiği fark edilince “Çarşıdan aldım bir tane, eve geldim bin tane” anı yaşatıyor. Albüme adını veren ve giden sevgili ardından söylenen ağıt mahiyetindeki My Favourite Faded Fantasy, Rice’ın kadife fısıltılarını kattığı sakin gitar solodan, bol enstrümanlı falsettoya dönüşüyor. Son dakikasında Zen dizisinin açılış kredisine bir deja vu yaşatan şarkı, albümün isim anası olmayı hayli hayli hak ediyor.
Damien Rice’ın aklının karanlık köşelerinden çıkan It Takes A Lot To Know A Man, mahkemede ifade verir gibi bir dürüstlük derecesinde. Şarkının ortasında Rice’ın gelgitli duygularını temsil eden ekolar yerini Kenan Doğulu’nun Kurşun Adres Sormaz Ki’deki piyano solosuna bırakıyor. Tam da orada, şarkı içinde yeni bir şarkı başlıyor.
Rice’ın ruhunu akıttığı I Don’t Want To Change You, Yüzyılın En İyi 100 Şarkısı listesine asla giremeyecek olsa da, kış gecelerinde insanın içini ısıtacak bir folk şarkısı. 10 liraya kahve satılan çoğu kafede birçok sade kahve ve koyu sohbete eşlik etmesi garanti şarkıda Rice, tatlı olarak insanın ağzında çok sonra bile tadını bırakan sesini gümüş tepside sunuyor.
Müzik ve aşk departmanındaki partneri Lisa Hannigan ile yollarını sancılı bir şekilde ayıran Damien Rice’ın son albümü My Favourite Faded Fantasy, şarkıcının günlüğünün notalarla buluşması kıvamında. Albümün yan etkileri arasında; göğüs sıkışması, melankoli koması ve eski sevgiliye “Uyudun mu?” mesajı atılması da cabası. Aman dikkat!