Diş hekimi Fatih Karaca, Mabel Matiz’e teslim oluyor ve ortaya güzel şeyler çıkıyor.

Müzisyen yetiştirmeyi mi bilmiyoruz yoksa müzikte para kazanmayı tek kıstas mı olarak belirliyoruz? Müzisyenlerimize, sanatçı olmanın inceliklerini anlatamıyor muyuz? Ne yapıyoruz da müzisyenlerimiz mesleklerinin en büyük gerekliliklerinden birinin yaratıcılık olduğunu unutuyor. Neden müzik piyasamız ‘dile dolansa yeter’, ‘bir yaz çalsa yeter’ kıstaslarında harika başarılar elde eden eserlerden geçilmiyor?

Bu soruların hepsine bir doğru, iki yanlış cevap bulabilir ardından da “Ne olacak bu memleketin hali?” kıvamına gelebiliriz. Bu konuşmaları yapmaktan ben yorulduğumu kendi adıma söyleyebilirim. Değişmeyen bir düzenin değişmesi konusunda yazmaktan, konuşmaktan fazlasının elimden gelmediğine ikna olmuş durumdayım. Bu konuda pes etmiş halimle yaşadığım karmaşık duyguları bir kenara bırakırsam, ne zaman Türkçe sözlü güzel müziğe denk gelsem Survivor’da Hindistan cevizinden başka yiyecek bir şey bulmayı başarmış az ünlüye dönüşürüm. Mabel Matiz’in Gök Nerede albümü de şu an bünyemde taze yakalanmış balık etkisi yaratmakta.

Nevi şahsına münhasır tamlamaların adamı Mabel Matiz… Sakın, Gök Nerede’yi dinlerken “’Yana yana söndü korku dizlerimde’ ne demek acaba?” diye kendi kendinize sormaya başlamayın, işin içinden çıkamayabilirsiniz. Tamlamalarla aranızı düzelttikten sonra Mabel Matiz’in dinledikçe alıştığınız vokaline karşı açık görüşlü olun. Kafanızda ‘iyi ses = Candan Erçetin’ gibi abuk ve bilinçaltından geldiği bir kavram varsa ondan kurtulun, sadece Mabel Matiz için yapmayın genel olarak yapın.

Tuzla Buz ile başlayan Gök Nerede, hafif melankolik sözler ile yüksek ritimli müzikleri çok güzel bir noktada buluşturuyor ilk şarkıda. Mabel Matiz’in emir kipinin en naif halini kullandığı Gel ile devam ediyor Gök Nerede. Gel, herhangi bir Cahit Berkay soundtrack’ini tercih listesine yazarsa, kolayca girebilir. Sen Gel’sin, Büyük Düşün!

Tercih listesi benzetmesinden devam edersek, “Ben aslında indie okuyacaktım ama annemler İşletme yazdırdı.” diye bağıran bir şarkı var: Atlar Yoruldu. MySpace’te yükselen bir müzisyene yakışır duran Atlar Yoruldu, konserin ateşini yakacak şarkı olarak arzı endam ediyor.

Mabel Matiz’e karşı fanatikçe duygular beslemeyen biri olarak garanti veriyorum ki; dinledikçe seveceğiniz, sevdikçe bazı şarkıları kayırmaya başlayacağınız bir albüm Gök Nerede. Kaliteye hunharca aç olan bir piyasada böyle albümlerin var olduğunu bilmenin iç huzuru için Mabel Matiz’e teşekkür ediyoruz.