Gerek görselleri ve şahane videolarıyla, gerek yayınlanmasına günler kala ortaya çıkan duvar resimleriyle Migration’ın yolda olduğu haberini aldığımızdan beri heyecanı sürekli en tepede tutan İngiliz müzisyen Simon Green a.k.a Bonobo, sonunda arz-ı endam etti!
Animal Magic ile başladığı Bonobo yolculuğunda, 2006’da yayınladığı Days To Come albümünden sonra 2010’da kucağımıza Black Magic gibi bir şaheseri bırakan Bonobo, evrimini The North Borders’la sürdürüp araya bir de meşhur Late Night Tales serisine ait mix’i sıkıştırdı.
Albümün görsel tasarımını daha önce Foals, Lana Del Rey, Boards of Canada ve daha bir sürü isimle çalışan Neil Krug üstlenmiş. Sanatçının iki sene önce taşındığı ve daha önce yaşadığı anavatanı İngiltere’ye göre daha yaratıcı bir atmosfere sahip olduğunu düşündüğü Kaliforniya’daki Death Valley’de çekilen albüm kapağı, verdiği röportajlarından bildiğimiz üzere hayran olduğu bu bölgedeki en çok sevdiği yerlerden biri.
Simon Green, albüme ismini veren göç temasını şarkı isimleriyle ve aşina olduğumuz yerel enstrüman seçimleriyle ortaya çıkarıyor. Yine başarılı sample örnekleriyle dolu Migration’da sanatçının diğer albümlerine göre bu sefer daha az caz, daha çok Afrika ve Dünya Müziği örneklerini tercih ettiğine tanıklık ediyoruz.
Piyanoyu bizzat John Hopkins’in çaldığı albüme adını veren Migration, ruhumuza altlık yapan bir açılış ile bizi Migration’ın kalanında nelerin beklediğine dair ufak bir sinyal veriyor. Rhye’ın kadife sesi ile eşlik ettiği Break Apart ise, güzelliğiyle şarkı bitene kadar gözlerimizin dolmasına sebep oluyor. 7 dakikalık Outlier, ismine uyumlu bir şekilde albümün kalanından farklı olarak synth ağırlıklı ilerliyor. Video klibini çeksek, en akılda kalıcı sahnenin, şarkının ortasında yavaşlayan melodiyle kafası karışan ana karakterin yüzü olacağına hiç şüphemiz yok. Albümün beşinci şarkısı Second Sun ise yaylı ağırlıklı ve ambient’a daha yakın havasıyla karşımıza çıkıyor.
Vokalleriyle abluka altına alan, sade basları ve vurgulu davullarıyla Surface isimli şarkıda, Bonobo’ya Nicole Minglis eşlik ediyor. Bambro Koyo Ganda’da, kendilerini bir müzik kolektifi olarak adlandıran Faslı Innov Ganawa ile birlikte çalışan Bonobo, grubun desteğiyle yöresel enstrümanların da işin içine girdiği bir başarılı bir house sound’u örneği sunuyor.
Kerala’nın panik atak yaşatıp, tekleyerek ilerleyen ve başrolünde 2008’deki Bond filmi Quantum of Solace’tan hatırladığımız Gemma Arterton’ın oynadığı videosu, albüm öncesi yayınlanan ilk tekli olarak büyük beğeni toplamıştı. Videonun yönetmeni Bison’ın, daha önce John Hopkins ve London Grammar gibi isimlere çalışmış bir isim olduğunu da belirtelim.
Bir dönemin Chet Faker’ı, şimdinin Nick Murphy’si ile birlikte albümün bütününden farklı olarak alışık olduğumuz sample’lardan ve analog enstrümanlardan uzak, başarılı bir downtempo house örneği olarak karşımıza çıkan No Reason, bizce albümün en iyi şarkısı. 7th Sevens ve Figures isimli albümün son iki şarkısı ise güzel bir yemeğin yanında içtiğimiz bir kadeh kıvmanını tutturarak Migration’ı bir/birkaç tur daha dinlemeye itecek güçte.
Bonobo’nun bugüne kadar ki easy listener dostu işi olmayı da başaran Migration, İngiliz sanatçıyı bu seneki festival sezonunun vazgeçilmez isimlerinden biri yapmaya yetecek güzellikte.
“Dişlemelik” olarak Play Tuşu kayıtlarına geçen Migration, belki bir Black Sands değil ama şimdiden yılın en başarılı albümleri listemize girmeye hak kazandı!