İrlanda’nın alternatif, indie, punk ve son olarak da post-punk sahnesine katkısını saymakla bitiremeyiz. Bir başlangıç noktası belirlemek kolay olmasa da bu coğrafyadan çıkan gitar temelli grupların tamamı için The Pogues’un müziği, dokunulmaz noktada. Fontaines DC ile hem dönemdaş hem de yaşıt olan Dublinli The Murder Capital, 2 sene gibi kısa bir süre içinde kaldığı yerden içini dökmeye devam ediyor. İlk albümleri “When I Have Fears”, gerçek bir öfke patlaması ve çok iyi bir çıkış albümüydü. İkinci albümlerinde agresifliği ve hızı azaltan grup, duyguların peşinden giderken tahmin edilebilirlikten uzak durmayı başararak “Gigi’s Recovery”i, 2023’ün en önemli albümleri arasına sokmuştu. 21 Şubat 2025 itibarıyla karşı karşıya olduğumuz “Blindness” ise, “Gigi’s Recovery”nin tematik ve bağlamsal olarak devamı olmasa da benzer ilhamın sürdüğünün göstergesi. Yer yer post-punk’ın en sert temsilcisi olabileceğini gösteren grup yer yer de oldukça caza yakınsayan besteleriyle dinleyicisini sürekli uyanık tutmayı başarıyor. Bunu özellikle yapıp yapmadıklarını düşününce The Murder Capital’ın kariyerine bakıyor ve canları böyle istediği için yaptıkları düşüncesinin elini sıkıyoruz. Çünkü henüz Şubat ayını tamamlamamış olsak da ‘sonbahar geliyor’.

Albümün ilk şarkısı ‘Moonshot’la birlikte kendimizi ilk albümleri “When I Have Fears”ın tavizsiz sertliği, keskin gitarları ve dört nala koşan davullarıyla bütünleşmiş bir albümde bulacağımızı sanışımız daha ikinci şarkıda ters köşeye gidiyor. The Murder Capital’ın bugüne kadar yaptığı en melankolik ve her türden dinleyiciyi kolaylıkla kucaklayabilecek ‘Words Lost Meaning’, tam bir geride kalan şarkısı. Sevgisini göstermeyi bilmeyen ve her şey için çok geç kaldığını fark ettiğinde sevginin bir işe yaramadığını, kelimelerin gücünü kaybettiğini gösteren bir şarkı. Tekrara dayanan nakaratı ve ilk dinlemede dinleyiciyi avucunun içine alan melodisiyle albümün başlıca hiti de diyebiliriz. Sadece başlıca hiti olmakla kalmayıp aslında albümün tonunu belirleyen de şarkı oluyor. Arkasından gelen ‘Can’t Pretend To Know’, ‘A Distant Life’, ‘The Fall’, ‘Swallow’ ve kapanış şarkısı olan ‘Trailing A Wing’, konusundan işitsel yapısına kadar birbirine oldukça benzeyen şarkılar. “Gigi’s Recovery”nin başarısı ve beraber çalışmaktan aldıkları keyif sebebiyle prodüktör John Congleton’ın kapısı “Blindness”ta da çalındı. Bu tercih hem “Blindness“ın kalitesini korudu hem de yaşanan tıkanıklığı çözdü. Çünkü grup üyeleri temelde 2 sene gibi kısa bir sürede albümü yayınlamayı başarmış olsalar da tam 9 ay boyunca bu albümü yazmaya çalışıp bir arpa boyu ilerleyememişlerdi. John Congleton’ın varlığı sadece kayıt aşaması ve albümün bütünlüğü için değil, yazım aşamasındaki önerileri sayesinde de bu albüme büyük destek verdi. Bu sayede yazım sürecinin sona ermesiyle birlikte Los Angeles’a giden grup 12 şarkıyı tam 10 günde kaydetti.

John Congleton’ın albümdeki odak noktasının frontman Jimmy McGovern’in vokal tarzı ve şarkılara yaklaşımı olmuş. Bugüne kadar vokalin en ön planda olduğu The Murder Capital albümü diyebileceğimiz “Blindness“, zorlu bir yazım sürecinden çıksa da kolektif bir akıl ve tıkanıklığa doğru noktalarda temas ederek akıp giden bir iş oldu. İlhamlarıysa sadece yaşadıkları hayat değildi elbette. İrlanda’dan çıkmış bir gruptan bahsediyoruz. Elbette Fontaines DC’nin “Skinty Fia”sı kadar ‘İrlanda’yı seviyorum çünkü beni öldürmesine izin verecek kadar onu seviyorum’ demiyor ama çok da uzaklarda dolanmıyor. ‘Love Of Country’ ve ‘Death of a Giant’, bunun yansımalarıydı. ‘Love of Country’, bildiğimiz tarzda bir şarkı değil tabii. Ülkesini sevme eylemine karşı takındıkları eleştirel tavır ve manipülasyona çok açık bir hayat görüşü sunduğunu ifade ediş biçimleri, cesur şarkı yazarlığının bir göstergesi. Ek olarak, bu şarkıyı hücum kayıtla kaydetmişler. Hücum kayıt nedir bilmeyenler için şöyle özetleyelim, tüm grup elemanları prova yapar gibi stüdyoya girer ve hepsinin kaydı tek seferde alınır. Bu yöntemin işlemesi için oldukça yüksek bir şarkı olmasına rağmen ortaya çıkan sonuç, ‘maşallah bu The Murder Capital’a dedirtti.

Albümün en özel şarkılarından biri için ayrı bir paragraf açmamız gerekiyor. The Murder Capital, “Love of Country” gibi bir temelden gelse de bu sefer minnetini gösteriyor en büyük ilhamı Shane MacGowan’a. 2023’ün son günlerinde kaybettiğimiz The Pogues frontman’i ve İrlanda’nın alternatif müzik sahnesinin en değerli birkaç figüründen biri olan MacGowan, günümüzde oralardan çıkan tüm grupların dokunulmazı. Ölümünden kısa bir süre sonra The Murder Capital ve Fontaines DC elemanları bir araya gelip ‘I’m A Man You Don’t Meet Everyday’i söylemişlerdi. Ki ilk günlerinden beri Fontaines ile birbirlerine destek oldukları biliniyor. The Murder Capital, ilk kez sahneye çıktığında ilk albümü “Dogrel”i çıkarmaya hazırlanan Fontaines’in açılışı olmuştu. Neyse, biz konuya yani şarkıya dönelim: ‘Death of a Giant’

Shane MacGowan’ın ölüm haberini aldıklarında “Gigi’s Recovery” için çıktıkları turneyi yeni bitirmiş ve “Blindness”a dönüşecek albümün yazım aşamasında büyük bir tıkanıklık yaşıyormuş grup. Jimmy McGovern, haberi aldıktan sonra yaşadığı hüznü ve efsanesine duyduğu saygıyı belirtmek için aynı hafta içinde şarkının nakaratını finalize etmiş. Ardından devamı gelmemiş. 2024’ün başlarında birkaç ölüme ve cenazeye daha tanık olan grup elemanları, Shane MacGowan’ın anısını yaşatırken ölüm kavramıyla yüzleşmeye cesaret etmişler. 2 dakika 27 saniyelik süresiyle albümün en kısa şarkısı olsa da grubu kendi içinde dönüştürdüğü yer sebebiyle ‘Death of a Giant’, bu albümün en özel dokunuşlarından…

Viktor H. imzası taşıyan albüm kapağındaki çocuksu tekinsizlik, albümün duygusunu destekliyor. Burada demek istediğimiz şeyi biraz daha açalım; albümdeki şarkıların tamamında bir noktada bıkkınlık hissediliyor. Bıkkınlığımızın ve hayal kırıklıklarımızın başladığı zamanlar ise hayatın bizden ve ailemizden oluşmadığını fark ettiğimiz okula başlama günlerimize uzanıyor. Tam da bir kreş, ilkokul çocuğunun resim dersinde çizeceği resme benzeyen boya darbeleri ve kompozisyonuyla “Blindness”ın kapağı, grubun hayal ettiği şeyi başardığını gösteriyor. Viktor H. ile çalışmanın ne kadar doğru olduğuna da şapka çıkarıyoruz.

Yazı: Ant Arın Şermet

Puan: 8.5/10