İnsanlar, ergenlik çağlarını genç yetişkinler olmayı arzulayarak geçiriyorlar. Bağımsız birey olmanın pahalıya patladığını ise duvara toslayınca zor yoldan anlıyorlar. Kendi ayakları üzerinde durmak demek, aileden ayrı eve çıkmak değil; kendi kiranı ödemek, evin su ile ısınmadığı öğrenmek demek. Türkiye'de 22 yaşlarına, yurt dışındaki çoğu yerde ise 18'lere denk gelen genç yetişkinlik yaşı, alınan maaşların içler acısı olmasıyla kendi ayakları üstünde durma zanaatını hayli zor bir uğraşa dönüştürüyor. 

Joseph Rowntree Foundation'ın yaptığı araştırmanın sonucu, gençler Sefiller'i oynuyor. 25 yaşın altındaki bireylerin fakirlik konusunda emeklileri geçtiği görülüyor. Araştırmaya göre 16-19 yaşlarındakilerin yüzde 34'ü, 20-24 yaşındakilerin ise yüzde 29'u, kuru ekmek arası bir baş soğan yiyecek kadar fakir. Bu içler acısı durumu düzenli bir işiniz olması da maalesef değiştirmiyor. Milenyum'da yıldızı yükselen trend olan “freelance” çalışmak ise 5 yıl öncesine kıyasla yüzde 13 daha az kazandırıyor. 

Küba'da tatil, Michelin yıldızlı restoranlarda yemek ve haftanın dört gecesi partilemenin hayalini kuran genç nesile, "Başka bahara" diyoruz.