her güne bir davulcu: carmine appice

her güne bir davulcu: carmine appice


rock müzikte bıyığın en güçlü olduğu yer


Rock davulcusu denildiğinde aklımıza ilk gelen isimlerden biri olmasının yanı sıra aslında aklımıza ilk gelen isimlerin de aklına ilk gelen isimlerden biri: Carmine Appice… Fotoğrafı çek!

Bakın daha millet ve zillet davulcuları davula başlamamış, o yıllarda henüz rock ya da heavy rock kavramı kafalarda tam oturmamış neredeyse.

Carmine Bey, sene 1972’de Rock davulunun gerçekten de ‘Kitabını yazan’ bir abimiz… Yukarıdaki kitap ise farklı… Davul teknikleri dışında 2016’da Rock’n Roll yaşamını anlatan ‘Stick It!’ isimli kitabı çıktı. Ama o kitaba çok takılmayın, sırf itlik ve serserilik anlatıyor. Mesela işsiz gibi bu güne kadar kaç kadınla olduğunun çeteresini tutmuş. (Yaklaşık 4500 diyor. Bravo yani… Haydi bir alkış!)  

Durum böyleyken Carmine Appice, tabii ki listemizin kritik isimlerinden. 1960’lı yıllarda Vanilla Fudge grubundaki hareketleriyle gencecik John Bonham’ı etkisi altında bırakması bile listemizdeki yerini altın harflerle yazmamıza sebebiyet vermektedir.

Buyrun adam buralardan geliyor!

70’lerin sonunda, ilginçtir ki Rod Stewart’la çalışmaya başlamış hatta ‘Do You Think I’m Sexy’ adlı eserdeki davulları da çalmıştır.
Rod Stewart’ın kendisi için ‘Dişçi’ tanımını kullanması ise kompozisyonlarında bolca kullandığı ‘dolgu’ yani davul ataklarından kaynaklanmakta. Kendisini bir kez izleyince zaten rock ve hard rock tarihindeki davulcuların nelere koptuğunu çok net gözlemleyebilirsiniz. Adam bir çok şeyi cebinden çıkartıp ortaya bırakmış resmen. İhtiyacı olan gelsin kullansın hesabı…

Carmine Bey çalışıyla taa buralara kadar geliyor.
Adam ‘groove’ üstadı. Tam bir bıyıklı reyiz. -Bıyıklııı!

Carmine Appice, tarzı ve şekliyle de Muppet Show’un davulcusu Animal’a benziyor inceden. Şimdilerde İstanbul – Mehmet zillerini kullanmakta mesela…
İstanbul markası da 90’larda Ustalardan Agop Tomurcuk’un vefatı sonrası Mehmet ve Agop olarak ikiye ayrılır. Markaların eski kalitelerini bulmaları yıllar aldı ama şimdi 2019’da çok şükür iki markadan da çok güzel zil çıkmakta.

Nedendir bilinmez İstanbul zillerinin yabancı dillerdeki siteleri orijinal dilindeki sitelerden çok daha düzgün. Bu da bizim üzücü bir yerli ve milli özelliğimiz olsun.


Bu arada Carmine reyizin davula getirdiği başka bir yenilik de (kullandığı enstrüman o kadar ilkel ki ne yapsanız ‘yenilik’ oluşuyor) bagetlerin arkasıyla davula vurmasıdır… Gerçekten de anormal bir yenilik değil mi? Ama onu bile ilk yapan adam işte. Anlayın mevzuyu.

Kendisi bu hususta ‘Ses sistemi yok ayol, ne yapayım? Aletten ses gelsin diye hem abanıyordum, hem de bagetleri ters kullanıyordum’ diyor.

Gördüğünüz gibi yenilik dediğimiz çoğu şey aslında ilkellikten ya da geçmişten besleniyor.

Bizlerin hayatı da aynı bu davul üstadı gibi geçmişimizi anlayıp geleceğimizi şekillendirmekle geçer umarım. Carmine Appice’a bol davullu, bol müzikli bir hayat, bizlere de sevgi ve saygı dolu günler dilerim efendim.

 

kaan sezyum