İdeal bir dünyada ve düzgün şartlar altında, İstanbul’un “Dünyanın en güzel şehri” etiketini üstüne yapıştırmaması için bir sebep yok… Ama şehri yönetmesi/planlaması gerekenler ve çevreye duyarlı davranma alışkanlığını sık sık çöpe atabilen bizler sağ olalım, 25 milyonluk koca İstanbul’un çehresi her geçen gün kötü anlamda değişiyor. Yüzyıllar evvelinden bizlere miras kalan değerlere sahip çıkmak bir yana, onları kaderine terk ediyoruz. Kimi zamanlar daha da ileri gidip onları günümüz tüketim toplumunun isteklerine uygun bir şekilde yok etmek istiyoruz. Böyle bir ortamda maalesef, “Kalan sağlar bizimdir.” deme lüksümüz bile ortadan kalkabiliyor.

Nesli her geçen gün tükenmeye yüz tutan İstanbul’un sembol binaları, kafamızı yerden nadir kaldırdığımız anlarda tüm görkemiyle bizleri selamlıyor. Ama çıtası giderek alçalan yaşam standartlarımız gibi, yere doğru alçalan bakışlarımız sayesinde bu güzellikleri sık sık görmezden geliyoruz.

Zeynep Kınlı‘nın güzel projesi Landmarks of İstanbul, merkez ilçesi kaos olan İstanbul’un harikalarını bizlere illüstrasyon formunda sunuyor. Gerçek hayatta varlıklarının değerini tam olarak bilemediğimiz İstanbul’un sembol binaları, bu güzel proje kapsamında bizleri bir kez daha selamlıyor.