Her yaş alan pis yaşlanacak diye bir kaide yok en nihayetinde. Her ne kadar sanat dünyasında yaşlandıkça denyo açıklamalara imza atanların sayısı neredeyse binlerce olsa da mütevazılığının üstüne daha da fazlasını katanlarla da karşılaşıyoruz arada.

Pearl Jam de bunlardan biri oldu. 11 Eylül’ün yıl dönümünde New York Madison Square Garden’da düzenlenen gecede bir konsere imza atan ikonik grunge grubu, çağdaşlarının tü kaka yapacağı, “ya bunlar da dünün bebesi” diyeceği, bizim içinse son yıllarda indie rock’ın başına gelmiş en güzel şeylerden biri olan Wet Leg’in Chaise Longue’unu cover’ladı.

Pearl Jam’in setlist’inde cover’larına yer verdiği diğer parçalar arasında ise Prince’ten Purple Rain, Dead Boys’tan Sonic Reducer ve Mother Love Bone’dan Chloe Dancer vardı.

Pearl Jam’in müthiş diskografilerine rağmen setlist’lerine cover eklemeyi seven bir grup olduğu da bir gerçek. Yakın geçmişte Kraliçe Elizabeth’in onuruna The Beatles’ın Her Majesty’sini ve Taylor Hawkins anısına da Foo Fighters’ın A Cold Day in the Sun’ını cover’lamışlardı.

Darısı yaşlanırken ona buna laf atan, omurgasını yitiren sanatçılarımızın başına diyelim.