‘The Office bugün çekilseydi linç yer miydi? Leon, cancel kültüre uğrar mıydı?’ gibi sorular arada kafamızı kurcalamıyor değil. Post-online, sinema eleştirmenliğinin Letterboxd veya X hesabı olan herkes anlamına geldiği günümüzde üretilen içeriklerin daha fazla ince elenip sık dokuması gerekiyor. Mizah yaparken hiçbir kitleyi incitmemesi, ilişkilerden bahsederken yanlış bir duruma özendirmemesi, özendirme ihtimali bile bulundurmaması, kötüyü işaret edip “bu kötüdür” demesi gerekiyor ki ironinin ve kara mizahın öldüğünden emin olalım. 

Sofia Coppola‘nın “Lost in Translation” filmi de, çevrimiçi söylemin popüler kültürü tüketmesinden önce gösterime girmiş olmasının büyük faydasını görmüş bir film. İki yalnız gezgin (Bill Murray ve Scarlett Johansson tarafından canlandırılan) arasındaki geçici bağın incelikli bir tasvirini sunan bu arthouse klasiği, X çağında vizyona girmiş olsaydı, yaş farkı ilişkilerinin etiği hakkındaki tartışmalar tarafından kolayca tüketilebilirdi.

Sofia Coppola, şu sıralar son filmi Priscilla’nın gösterim dönemi heyecanını yaşıyor. Lost In Translation’ın vizyona girmesinin 20. sene-i devriyesi olduğu için yönetmenimiz ilk kez çocuklarıyla beraber izliyor. Beklenmedik bir tepkiyle karşılaşıyor. Çocuklarının filme dair takıntısının karakterlerin yaş farkı olması yönetmeni şaşırtmış. 

Rolling Stone’a verdiği bir röportajda Coppola: “Film çekildiği sırada ben sadece kendi işimi yapıyordum. Filmi Scarlett’in yaşına daha yakınken çekmiştim ve bu konuda çok fazla düşünmemiştim. Hikayenin bir kısmı cinsel ya da fiziksel olmayan romantik bağlara nasıl sahip olabileceğinizle ilgili. Bu tür bir şey olmadığı halde insanlara aşık olabilirsiniz. Fikrin bir parçası da, hayatın farklı noktalarında olduğunuz için çeşitli nedenlerle birlikte olamayacağınız bağlantılarınız olabileceğiydi.” dedi.

 

Yönetmenin günümüz şartlarında çeşitli hassasiyetlere dikkat ederek çektiği Priscilla, 27 Ekim’de vizyon yapıyor.