Jannis Stürtz ile aramda birkaç fark var. Öncelikle benim bir plak şirketim yok, kendisinin Habibi Funk Records adında çöpten cevherler çıkartan bir plak şirketi var. İkinci fark ise, iki sene önce Fas’tan elim boş, hatta götümü kesmediklerine şükrederek döndüğüm bir tatil gerçekleştirmiştim, Stürtz ise Fadoul’u keşferederek dönmüş. Maçı Stürtz, 2-0 gibi net bir skorla alıyor. Fakat albüm o kadar güzel, o kadar akıl almaz bir yapıda funk’ın ızdırabını ağlatıyor ki, albümü keşfetmekle birlikte yenildiğime seviniyorum.

Fadoul kimdir? Beyefendi klasik bir Afrika’da-doğru-Avrupa’da-eğitim-aldı ekolünden gelen, funk ve rocknroll melodilerine hiç bilmediğimiz kolbastılar oynatabilen bir müzisyen.

James Brown etkisi buram buram kokuyor, Herbie Hancock albümün üstünden altından çıkıyor, The Animals Facetime’la bağlantı kuruyor derken 1970 yılında kaydedilmiş, pek bilinmeyen albüm Al Zman Saib ortaya çıkıyor.

Her yerlerde dinlenme rakamları da 10.000’in altında, yani gerçekten pek bilinmiyor. Ev partilerinde açtığınızda partinin en janti müzikten sorumlu içkicisi olmama ihtimaliniz çok düşük. Eğer değeri bilinmiyorsa da siktir edin o partiyi, daha güzel partilere layıksınız. Koy koy koy koy koy…