Nicolas Winding Refn ve filmlerini nasıl tanımlarsınız? Aykırı kişiliği, güçlü görsel anlatımı, derin karakterleri, yarattığı eşsiz atmosfer, zıtlıklar, yansımalar ve aynalar… Yansıttığı arzuları aynı anda yerle bir etmeyi de iyi bilen Refn’in filmlerinde aynaların yeri büyük, çok büyük. Yönetmenin her filmine iliştirdiği imzası haline gelmiş, karakterlerin karşıtlıkları resmedebilmesini sağlayan aynalar; karakterlerin ne istedikleri ve aslında ne oldukları, kendilerini nasıl gördükleri ve dünyanın onları nasıl gördüğüne dair yüzleşmelerinde bir sembol görevi görüyor. Hangisi gerçeklik, hangisi yanılgı çoğu zaman işin içinden çıkılamayan filmlerdeki belirsizlik belki de Refn filmlerini dahiyane kılan en önemli unsur.

2011 yılında vizyona giren Drive ile ardına büyük bir hayran kitlesi katan Danimarkalı yönetmen, bu filmde değişim ihtiyacını işlemişti . Baş karakter Ryan Gosling, çoğu zaman gözlerini arabasının dikiz aynasına bakarken bulur ve yol boyunca kendisiyle yüzleşir. İki yıl aradan sonra yine Ryan Gosling başrolünde çekilen Only God Forgives ise ana karakterin olmak istediği ve olduğu kişi arasında çektiği sancılarıyla kırılma noktasına uzanan bir hikaye anlatıyor bize. Bu yıl vizyona giren The Neon Demon da hayalleri ve karşılaştığı acımasız gerçeklik ile yüzleşen Elle Fanning’in canlandırdığı bir genç kızın içinde yaşadığı çelişkileri ve dışına yansıttığı çalkalanmaları işleyen korku filmi havasında psikolojik bir film.

Jacob T. Swinney, Refn filmlerindeki ayna sahnelerini derleyip mis gibi bir video çıkarmış ortaya. Yönetmenin birbirine kattığı zıtlıkları, farkındalık ve görmezden gelişi, gösteriş ve içe bakışı yoğun bir birliktelikle izleyebileceğiniz videoyu aşağıda bulabilirsiniz.