Günümüzün, belki de tüm zamanların en önemli bestecilerinden biri sayılan Hans Zimmer’e nedenini ve niyesini anlayamadığımız “emeklilik planınız var mı?” sorusu geldi. 66 yaşında olmasına rağmen 40 yıla yaklaşan kariyerine 2 Oscar, 4 Grammy ve çok daha fazlasını katan, Dune’la uçup kaçan Zimmer’in cevabıysa soruyu adeta oksitledi…

Benimle dalga mı geçiyorsun? Hayatım boyunca sadece çaldım. Neden bırakayım? Keyifli bir hayatı neden bırakayım ki? Neden bir şeyler icat etmeyi, üretmeyi bırakayım? Neden yapayım? Demek istediğim, bırakmak istesem bunun gayet iyi sebepleri olabilir. Çünkü boş kağıda bakıp bir şeyler bulmaya çalışırken “neden bu işi yapıyorum” diyebilirim. Hatta tanıdığım bestecilerin numarasını vermek için yapımcıyı aramaya bile yeltenebilirim. Sonrasında bu işi ve gerilimi ne kadar sevdiğimi hatırlayıp işimi yaparım.

Verdiği cevapta yaratıcı süreçlerin ne kadar talepkar olduğuna da net bir şekilde değinen Zimmer’in aynı söyleşide Beethoven’dan, The Clash’e; Manu Chao’dan Tangerine Dreams’e geniş skalada müzikler dinlediğini duymak, tüketimle üretim arasındaki dengeyi de hatırlattı.