Günümüz toplumunun en önemli sorunlarından biri yalnızlık. Bir nevi "Çağımızın vebası yalnızlık" da diyebiliriz. Teknolojinin insanları birbirine yaklaştırıyor gibi görünse de aslında fiziksel olarak uzaklaştırdığı da bir gerçek. Çoğu zaman “Post modern şehir insanının yalnızlığı” gibi afili isimlerle çeşitli sanat projelerine konu olan bu durum, bu kez İsrailli fotoğrafçı Hemya Moran tarafından ele alındı.

Moran, sokakta gördüğü ilgisini çeken insanlara “Şipşak? Prensle prensesin bir fotoğrafını çekmeyeyim mi?” diye seviyesizce yaklaşıp sanki kırk yıllık eşi, sevgilisi ya da kardeşiymiş gibi davranmalarını istedi. Fotoğrafları özellikle kendisine eşlik eden insanların evlerinde ya da bir şekilde o insanların hafızalarında yer etmiş yerlerde çekmeye özen gösteren Moran, bu şekilde mümkün olan en gerçekçi anı yakalamayı amaçlıyor.

“Elin adamıyla böyle fotoğraf çektirmek olur mu?” diye düşünmeyin sonuçlar gayet gerçekçi. Kimi zaman kardeş, kimi zaman sevgili, kimi zaman eş rolüne bürünen fotoğrafçı oldukça başarılı bir işe imza atmış. Moran’ın “Intimate Strangers” adını verdiği projeyi ve sanatçının diğer işlerini BURADA bulabilirsiniz.